Ava (48) – herinnering vorig leven als kasteelvrouwe
in Cornwall - uit de praktijk reïncarnatietherapie van Marianne Notschaele-den Boer - © Uitgeverij RHA Publishing
VIA CORNFLAKES NAAR CORNWALL – impressie uit een vorig leven als kasteelvrouw in
Cornwall
Een keer ontving ik een e-mailtje van Ava (48). Er zat een foto bijgevoegd, waarop
ik reageerde met: ‘Zeg, als jij het bent
op die foto: je hebt mijn website misschien een beetje gelezen, ik kan soms van
alles opvangen en zien, dan is degene op de foto
(vrouw/jij?) echt een middeleeuwse jonkvrouw geweest die op een groot kasteel in zuid-Engeland woonde. Ik zie hoge punthoeden voor me met
een lange voile eraan, ik hoor ruisende lange rokken, voel kille kamers. Zie
grote blokken steen, kasteelmuren en twee trouwe schildknapen (misschien je
zonen van nu?).”
Een paar dagen later e-mailde
Ava me:
“Vanochtend las
ik jouw mailtje over de jonkvrouwe terwijl mijn
zoon riep: "Mam waar zijn de cornflakes?"
Meteen dacht ik ‘het was in
Cornwall’, daar stond het kasteel! En waar ligt Cornwall, ik heb het net
opgezocht. Cornwall bevindt zich in het uiterste zuidwest puntje van Engeland,
aan de kust. Een prachtig ongerept, ruig landschap. Geweldig!
Ik woon in zuid-Limburg en ben vaak in kastelen geweest. Net als
iedereen vind ik ze prachtig qua vormgeving, als een sprookje zo indrukwekkend.
Binnenin heb ik het steeds koud. De open haarden zijn nooit aan, en zelfs als
ze aan zouden zijn - wat prachtig is - een geweldig vuur waarin je jezelf kunt
verliezen door alleen maar erin te staren, ben je van voren zalig warm en voelt
je rug steenkoud. Ik heb een hekel aan kou.
De grote hoge kamers vond
ik heel mooi, maar de koude, kille stenen verafschuw ik en dan die harde
stoelen waar je rugpijn van krijgt. Wel houd ik weer van de schatkisten want
hier kun je al het mooie linnengoed in opbergen waar ik van tijd tot tijd in
snuffel omdat het zo lekker ruikt. Ik heb wat geurzakjes erin gelegd, we hebben
zoveel heerlijk ruikende rozen buiten. Ik pluk ze, laat de rozenblaadjes
drogen, verzamel ze en naai er zakjes omheen. Ik houd van de geur van rozen.
Vaak speel ik er wat mee, wrijf ze in mijn handen fijn, of wrijf ze over mijn
huid. Heerlijk. Ik vind het ook fijn op een nazomerse
dag in de uitgespaarde ruimte te zitten voor het hoge raam dat op de tuin
uitkijkt. Hier kan ik uren zitten. Wat kijken, dromen, doezelen met de zon op
mijn gezicht. Wat een voorrecht om zo te mogen genieten.
Marianne, ik weet niet of
ik dit nou verzonnen heb, maar dit kwam er volgens mij in een paar minuten
uit. Zonder na te denken. Bij het nalezen van de tekst zonder te
corrigeren merk ik ook dat de taalstijl veranderde van toeschouwer naar
diegene die het zelf ervaren heeft.
Mijn zoons hebben Keltische
namen gekregen bij hun geboorte. Noem hun namen maar niet, ook al lezen ze
de site niet, ze zouden een appelflauwte krijgen als ze weten dat hun
namen in een verhaal staan. Als je denkt dat mijn verhaal echt is, mag je
het op de site zetten.”
Ik denk wel dat deze
indrukken van Ava echt zijn, een impressie uit een vorig leven van haar. Soms
heb je slechts een kleine aanmoediging nodig om informatie te noteren die uit
je onderbewuste kan opborrelen. De foto die ze mij mailde, waarvan ik niet wist
of zij het was of iemand anders, gaf mij beelden en gevoelens over een
kasteelleven van de vrouw die op de foto stond, met de nadruk op steen/kilte.
Bijzonder, dat dit aansloot op wat zij later zelf schreef.
Als Ava in Cornwall een
gelukkig vorig leven had als kasteelvrouwe, is het
heel normaal dat sfeerelementen uit zo’n voorgaand leven haar ook nu nog
gelukkig kunnen maken, zoals kastelen en Keltische namen. Haar bijna volwassen
zonen nu, waren ooit haar trouwe schildknapen. Toen dienden ze haar, nu dient
zij hen. Al is ze nu een te trouwe moeder…
Met dank aan Ava voor haar bijdrage.
Marianne Notschaele-den Boer
© RHA Publishing
Leestip voor
de romantici onder ons die van kasteelsfeer, reïncarnatie en Engeland houden:
Vrouwe van Llyn, door Jane Watt.
Een jonge vrouw, Nell,
keert terug naar Wales om haar echtgenoot aan haar familie voor te stellen.
Tijdens een paardrijtocht komt ze ten val en raakt
kort bewusteloos. Na haar ontwaken merkt ze dat ze in een geheel andere wereld
is terechtgekomen. De ruïne uit haar jeugd is veranderd in een middeleeuws
kasteel ten tijde van 1200. Qua sfeer van kastelen een geweldig boek, qua plot
stukken minder, maar toch…
____________________________________________________________________________________________________________
© RHA Publishing, 2015