NEERGESCHOTEN IN VIETNAM

Vorig leven van Raymond, uit de praktijk reïncarnatietherapie van Marianne Notschaele

© Uitgeverij RHA Publishing

NEERGESCHOTEN IN VIETNAM

In een week waarin ik bezig ben met het uitwerken van therapiesessies van soldatenlevens voor een een nieuw boek met cliëntverhalen, ontvang ik een email van Raymond (41). Via een forum waar paranormale ervaringen worden besproken is hij terechtgekomen op mijn website met verhalen over vorige levens.

Repeteerdroom Vietnam

In zijn email meldt hij: “Ik heb wat verhalen en ervaringen van mensen gelezen en dacht dat ik met mijn ervaring wellicht een bijdrage aan uw site kan leveren. U moet maar zien of het iets is voor uw site.”

Ja, denk ik, als ik zijn meegezonden verhaal over een ski-ongeluk en een repeterende droom over Vietnam (*1) lees, dat kan best wat voor deze site zijn, maar dan moet ik ‘m toch eerst even aan de telefoon spreken. Zomaar via email een verhaal op de site ‘ploppen’ vind ik niet zo netjes. Ook wil ik verifiëren of het echt zijn verhaal is, want via internet wordt zoveel gekopieerd.

Als ik Raymond bel, klinkt zijn stem enthousiast, stevig en down to earth. Op mijn vraag of het telefoongesprek hem nu uitkomt, antwoordt hij dat hij niet wil dat anderen op zijn werk kunnen meeluisteren, want praten over een vorig leven wordt door vele mensen in zijn omgeving als gek beschouwd. Aan dit denkbeeld moet ik even wennen. Ik werk al zo lang met vorige levens en reïncarnatietherapie dat ik soms vergeet dat sceptici er totaal anders over denken.

Raymond heeft zo zijn eigen ideeën en theorieën over paranormale ervaringen en vorige levens. Doorgaans laat hij conclusies en verklaringen in het midden. Hij accepteert dergelijke ervaringen zoals ze zijn; wel vindt hij het boeiend om hierover met anderen van gedachten te wisselen en erover te filosoferen.

Oorlog – het schiet me te binnen

Tijdens het telefoongesprek zegt hij een paar keer: ‘Het schiet me te binnen’… en daar moet ik om glimlachen. Als ik hem hoor praten zie ik als vanzelf beelden van soldaten die strijd leveren gedurende de tweede wereldoorlog. Vandaar dat ik tegen hem zeg dat het mogelijk is dat hij ook iets met de tweede wereldoorlog heeft ( *2), maar hij heeft daarin niet zoveel interesse. (Raymond schrijft in een latere email wel een aanvulling hierop, zie onderaan **)

‘Wat voor werk doe je?’, informeer ik. ‘Zit je bij het leger?’

‘Ja, toen wel.’

‘Nee, ik bedoel nu. Zit je in het leger?’

‘Ja, maar ik heb een burgerfunctie.’

Jammer dat hij me aan de andere kant van de lijn niet ziet glimlachen. Eens militair, vaker een militair. Vaardigheden in meerdere levens op militair terrein kunnen talenten worden. Bovendien, als je vaker in voorgaande levens in strijdgewoel bent omgekomen kan het zijn dat je de vaardigheden, opgedaan als militair, wel dit leven wilt benutten, maar liefst op veiligheidsmissies of in dienst van het leger in burgerfuncties.

Ik spreek af een ‘introotje’ bij zijn verhaal te maken en als hij dat goedkeurt, dan zet ik ’t op de website. Bij deze.

Hieronder volgt Raymond’s verhaal:

“Ik heb vele jaren geleden meer dan eens gedroomd dat ik mij in een oorlog bevond. Ik was in een gebied waar verschillende hutjes verspreid over een stukje grond stonden. Het waren van die kleine hutjes met een hoop riet en klei. Die omgeving herken ik nu uit films over de Vietnamoorlog. Ik weet niet zeker of het die oorlog betrof, maar de omgeving doet me daar wel aan denken.

In die droom was ik een militair in een groep. Op een gegeven moment moest ik mij vanachter een hutje naar een andere hut, die een meter of 20 verderop stond, verplaatsen. Terwijl de kogels mij om de oren vlogen nam ik een sprint naar die andere hut. Tijdens die sprint werd ik met een soort mitrailleur in mijn rug geschoten.

Het was een levensechte droom, waarbij ik de kogels daadwerkelijk in mijn rug voelde. Het deed geen pijn maar het was alsof een masseur met zijn vingertoppen hard op mijn rug klopte.

Een paar jaar geleden ben ik tijdens mijn wintersportvakantie in Oostenrijk door een Duitser omver geskied. Ik stond stil, maar werd door de schouder van die skiër met ongelooflijke kracht omhooggeduwd waarna ik na een achterwaartse salto op mijn rug, en bovenop mijn fotocamera, met een klap op de grond terechtkwam.

Ik ben enige tijd buiten westen geweest en heb mijn leven letterlijk als een soort versneld afgespeelde film aan me voorbij zien gaan. Toen ik bijkwam was de trauma-helikopter al gearriveerd. Nadat ik ingepakt was in een soort folie, een kraag omkreeg en in de helikopter was gedragen, werd ik met spoed naar het ziekenhuis in Zürich gevlogen.

Na enige tijd op de gang van het ziekenhuis te hebben gelegen is er een MRI-scan gemaakt. Uit die scan bleek dat ik een aantal ribben gebroken had. Ook werd een breuk in een rugwervel geconstateerd. Omdat de artsen bang waren dat de breuk in mijn rug een verlamming zou veroorzaken, zijn ze erg voorzichtig met me geweest en moest ik twee weken plat blijven liggen. Pas na twee weken durfden ze mij naar Nederland over te vliegen, alwaar ze wederom een MRI-scan hebben gemaakt. De Nederlandse arts bevestigde dat ik gebroken ribben had. Ook de breuk in mijn rugwervel was duidelijk te zien op de scan. Echter, reden voor paniek was er niet. De arts verzekerde mij namelijk dat er weliswaar een breuk te zien was, maar dat die nooit door het ski-ongeluk veroorzaakt kon zijn. Volgens die arts betrof het resten van een heel oude breuk.

Min of meer opgelucht heb ik nog lang nagedacht over de mogelijke oorzaak van die breuk. Zowel ik als mijn ouders kunnen ons niet herinneren dat ik ooit in mijn leven een ongeluk heb gehad waar zo'n breuk door zou kunnen zijn ontstaan. Het bleef een mysterie.

Totdat ik plotseling terugdacht aan die repeterende droom van mij waarin ik tijdens een oorlogssituatie ben neergeschoten in de rug. Precies op de hoogte waar ik nu die breuk heb. Zou deze oude breuk dan werkelijk een ‘erfenis’ uit een vorig leven kunnen zijn? Ik heb er in ieder geval geen andere verklaring voor. Frappant blijft het wel! Hoe ongeloofwaardig dit verhaal op anderen misschien ook overkomt, het is allemaal echt gebeurd. De verklaring laat ik in het midden.”

Traumahelikopter

Ik vergat Raymond tijdens het telefoongesprek te vertellen, dat de traumahelikopter die hem van de plek vervoerde waar het ski-ongeluk gebeurde naar Zürich, de oude ervaring van een vorig leven in Vietnam waarschijnlijk triggerde. (Als neergeschoten Amerikaanse militairen geluk hadden, werden ze uit het oerwoud gered door hun maten in legerhelikopters.)

Oude wonden uit vorige levens zijn soms wel degelijk zichtbaar in een daaropvolgend leven (zowel lichamelijk als energetisch). Dr. Ian Stevenson, een alom gerespecteerd wetenschapper die reïncarnatiegevallen wereldwijd onderzocht, beschreef dergelijke gevallen in een lijvig, overigens saai boekwerk(*3).

Ook ik kom in mijn praktijk regelmatig tegen dat cliënten oude verwondingen uit vorige levens ‘bij zich dragen’ in dit leven in de vorm van apart gegroepeerde moedervlekken of wijnvlekken op de huid. Eveneens zijn oude verwondingen (zowel uit vorige levens of dit leven) zichtbaar/voelbaar/op te merken in de aura, het energieveld van een mens. Wanneer men in meerdere levens verwondingen heeft opgelopen aan de rug, zoals waarschijnlijk bij Raymond het geval is, is het energiesysteem op die plek beschadigd.

Jammer, dat niet iedereen dat met het blote oog kan zien… maar wellicht is het zichtbaar op een MRI-scan. Echter, een hedendaagse arts kan een scan alleen maar verklaren binnen de context van dit leven.

Toen ik Raymond hier wat over vertelde, zei hij tot slot: ‘Gelukkig, dan ben ik zo gek nog niet.’

‘Precies’, zie ik, ‘ je bent hartstikke gewoon! Het is alleen jammer dat niet iedereen bekend is met vorige levens.’

(**) Raymond schreef in een aanvullende email:

Over zijn dromen: “Er schoot me nog een andere herinnering te binnen die ik eigenlijk al lang vergeten was omdat deze veel korter en minder frequent naar boven kwam. Als deze aanvulling te veel is mag je het best weglaten, hoor. Ik herinner me namelijk nog een droom dat ik neergeschoten werd. Ik dacht dat het toen ook een militair was, maar ik weet het niet 100% zeker meer. Het is slechts een heel kort fragment.

Het enige dat ik mij nog herinner is dat ik dit keer over gras ren, trachtend mezelf in veiligheid te brengen. Mijn gevoel zegt me dat het een weiland was. Temeer omdat ik tegen een greppel aan loop. Met mijn belagers op de hielen besluit ik de greppel over te springen en klim tegen de met gras begroeide helling op. In tegenstelling tot mijn droom waarbij ik mij in een oorlog bevond en met een wapen in de handen liep, ben ik nu onbewapend. Terwijl ik langs de zijkant van de helling schuin omhoog ren word ik wederom neergeschoten. En weer voelden de kogels die ik ‘opving’ levensecht aan. Hoewel ik niet zeker ben of ik in deze droom ook militair was, zegt mijn gevoel me wel dat dit zich ook tijdens een oorlog (wellicht toch die 2^e wereldoorlog) heeft afgespeeld. Zou het kunnen zijn dat ik deze herinnering vergeten was omdat die tweede wereldoorlog langer geleden is dan de Vietnamoorlog? Ik realiseer me nu opeens dat als dit allemaal werkelijk gebeurd is, ik mij zelfs 2 voorgaande levens herinner. Althans 2 herinneringen aan hoe ik aan mijn einde ben gekomen.”

Over het ski-ongeluk: “Grappig detail, maar misschien niet relevant, is dat ik direct na het openen van mijn ogen mijn broer de opdracht gaf het gebeuren te filmen en te fotograferen. Voor zover hij daartoe in staat was (hij was zich namelijk rotgeschrokken!) heeft hij mij gefilmd, tot grote ergernis trouwens van het ambulancepersoneel. Schande vonden ze het, dat toeristen de ellende van een ander filmden. ‘Schaulustigen!’ Zij wisten natuurlijk niet dat ik die opdracht aan mijn broer zelf gegeven had…lol… Mooi gezicht hoe ik op de film tijdens het opstijgen van de helikopter nog vanachter het raampje naar ‘het publiek’ zwaai.”

Aanvulling op dit laatste: Bij het lezen van dit stukje tekst van Raymond, zag ik spontaan nieuwe beelden uit zijn Vietnamleven. Een Amerikaanse militair wordt zwaar gewond omhooggetakeld in een helikopter door zijn maten. Groene, jungle-achtige omgeving. Een journalist in de helikopter (‘bewapend’ met zo’n ouderwetse fotocamera) fotografeert wat er allemaal gaande is. Hier zou je warempel een gedachte aan over kunnen houden van: zolang ik gefilmd/gefotografeerd word, leef ik nog … J!

Met dank aan Raymond voor zijn bijdrage.

(*1) Repeteerdromen kunnen een signaal zijn richting vorige levens. Het hoeft niet natuurlijk. Maar wanneer er sprake is van nachtmerrie-achtige repeteerdromen met ‘dodelijke afloop’ die zich afspelen in een ‘ouderwets aandoende setting’, is de kans groot. Helemaal wanneer het om angstige repeteerdromen gaat, gedroomd als kind tot een jaar of 7.

(*2) De tijdsperiode tussen twee levens in kan heel kort zijn (het is daarom echt mogelijk dat mensen die stierven tijdens de Vietnamoorlog, nu alweer rondlopen -- zij het met hun ziel in een ander lichaam- en bijv. ook vorige levens hadden in de beide wereldoorlogen). Dit wellicht in tegenstelling tot antroposofische gedachtengangen dat de tijd tussen levens in 100 jaar in beslag neemt. Dat kom ik in de praktijk zelden tegen, eerder een snelle opeenvolging van levens, zeker wanneer vorige levens afbrupt zijn afgebroken door traumatische ervaringen.

(*3) Dr. Ian Stevenson: “Reïncarnatie. Twintig gevallen van vermoedelijke wedergeboorte.”

Marianne Notschaele-den Boer

© RHA Publishing -2009

Voor een ander verhaal over vorige levens en een MRI-scan: klik hier

In deze boeken staan vele praktijkvoorbeelden over werken met inzichten uit vorige levens. Het ebook Vintage Life is gratis.

Terug naar beginpagina van deze website

© RHA Publishing - op alle artikelen en cliëntverhalen berust copyright, gelieve dit te respecteren – okt. 2012