NIET DURVEN PLASSEN

Regressiefragmenten uit babytijd - vorig leven van Saskia,

uit de praktijk reďncarnatietherapie van Marianne Notschael

© Uitgeverij RHA Publishing

 

 

 

 

wcbordje

 

 

NIET DURVEN PLASSEN

 

 

Omdat ik een kinderboekje 'Koen de Wolkenvlieger'  maakte over bedplassen in relatie tot uittredingen, weten cliënten met plasproblemen me te vinden. Dat varieert van hoogsensitieve pubers die nog in hun bed plassen tijdens hun slaap, tot volwassenen die bang zijn om ergens anders naar het toilet te moeten. Er zijn vele angsten op dat gebied.

Hieronder een voorbeeld.

 

‘Plastoestand’

 

Saskia (51) heeft een probleem. “Een plastoestand”, zoals ze het zelf noemt. “Als ik van huis weg ben, moet ik een wc in de buurt hebben.”

Een dagje onbezorgd shoppen is er niet bij. Voortdurend denkt ze tijdens het winkelen: “Ik voel dat het niet goed gaat. Waar moet ik nou plassen?” Boodschappen halen doet ze razendsnel, want: “Ik moet opschieten, anders hou ik het niet vol. Ik ben bang dat ik het nergens kan doen want in de stad zijn er geen bomen.”

Ze verbaast zich erover dat andere mensen zonder problemen van vreemde wc’s gebruik durven te maken. “En ik zou willen dat het niet zo opvalt dat ik naar de wc moet.”

 

Ik vraag: “Als er in de stad bomen zouden zijn, zou je het dan achter een boom doen?”

Geschrokken antwoordt ze: “Nee joh, dat doe je toch niet! Stel je voor dat anderen me zien. Dan geneer ik me dood. Zelfs als ik voel dat het niet goed gaat hou ik het op. Al klap ik zowat.”

 

Ze wil met een consult bereiken ‘dat ze zich minder zorgen maakt over het plassen als ze van huis is.’ 

 

 

***

 

 

Ik vraag of Saskia haar ogen wil sluiten voor betere concentratie en of ze hardop haar eigen uitspraak wil herhalen: “Ik voel dat dit niet goed gaat. Waar moet ik nou plassen?”

Dat doet ze, maar ze wordt zenuwachtig. “Ik voel meteen mijn blaas.” Haar hoofd voelt zwaar, haar maag trekt samen.

Ik vraag of ze deze gedachte en bijbehorende gevoelens mee terug in de tijd kan nemen, naar een andere plek en situatie. Wat is dan het eerste waaraan ze denkt?

     

 

Babytijd

 

“Ik voel me niet prettig, net of ik heen en weer schommel.”

Ze voelt zich duizelig worden en zegt: “Ik lig in een reiswiegje, ik denk dat ik een week of zes oud ben. Zo’n plastic reiswiegje. Het schommelt heen en weer. Ik ben buiten in de natuur. Rechts loopt mijn moeder, links iemand anders. Mijn moeder is er constant mee bezig. Zij denkt de hele tijd: als ik maar niet moet plassen. Ze voelt zich niet lekker, niet happy. Ze houdt het heel lang op, ook al loopt ze onrustig. Ze geneert zich ervoor om achter een boom te moeten plassen. Ik voel me als baby duizelig, ik ben er even niet.”

 

Ik vraag of Saskia het gevoel ‘ik ben er even niet’ en ‘als ik maar niet moet plassen’ opnieuw in een andere ervaring wil plaatsen, een ervaring verder terug in de tijd, voorbij dit leven.

 

 

Vorig leven in een kamp

 

Ze ziet zichzelf gehurkt zitten. Als meisje. Een jaar of zes, zeven? Ouderwets jurkje aan. Tussen andere mensen. Grote mensen, volwassenen. Onbekenden. Op transport gezet. Een treinwagon. Joods. Tweede wereldoorlog.

Het zijn maar fragmenten, losse beelden.

 

Ze wil plassen, moet plassen. Ophouden duurt al zolang. Net zoals het onderweg zijn.

Haar moeder is ze kwijtgeraakt aan het begin van de treinreis. “Ik ben een net meisje. Plassen zomaar doe je niet. Je houdt het op. Zolang mogelijk. Al klap je zowat.”

 

Daar waar ze eindelijk aankomt (bij barakken, ergens buiten) kan ze niet meer. Wc’s zijn er niet en “Er zijn geen bomen om het achter te doen.” De omgeving is kaal, modderig. Regenachtig. Vies. Ze hurkt, laat alsnog alles lopen. Schaamt zich. “Ik heb steeds aan mijn moeder gedacht, ik dacht, dan gaat het misschien over.”

 

 

Het zijn slechts losse beeldfragmenten. Saskia als baby in haar huidige leven, gedachten opvangend van haar moeder. Saskia in een voorgaand leven, als meisje in een concentratiekamp. In beide gevallen koppelde ze op onbewust niveau aan elkaar: ‘plas ophouden’ hoort bij ‘ leven’ . Nog in leven zijn in het kamp en opnieuw leven, als baby.

 

Gedachtenkoppelingen losmaken

 

Soms hoef je geen lang therapietraject te doorlopen of diep in de ellende te duiken van een oorlogsleven om een dagelijks probleem te verlichten. Dankzij deze informatie begreep Saskia dat een deel van haar plasprobleem bij het verleden hoort:

 

-          Gedachten van haar huidige moeder, die bang was achter een boom te moeten plassen en zich geneerde.

-          Gedachten van het meisje in het kamp, dat hoopte dat ze niet hoefde te plassen. Het meisje dacht aan haar moeder, verzette haar aandacht. In het kamp waren geen bomen om haar behoefte achter te doen. Als net meisje schaamde ze zich, dat ze alles liet lopen.

-          Saskia legde beide keren de koppeling: van huis gaan=een wc nodig hebben=zich schamen.

 

Maar in het heden zijn de omstandigheden anders. Saskia is volwassen, ze is vrij om te gaan en staan waar ze wil. Vrij om te plassen wanneer ze wil. Plassen is een natuurlijk proces, niet iets om je voor te schamen. Een boom opzoeken in de natuur om je achter te verschuilen is praktisch, openbare toiletten in de stad zijn beschikbaar. Van huis gaan=ook op tijd een wc kunnen vinden. Dat lucht op…. J !

 

 

Met dank aan Saskia voor haar bijdrage.

 

Marianne Notschaele-den Boer

RHA Publishing

 

 

 

Terug naar beginpagina voor andere verhalen.

Naar informatie over boek met vorige levensverhalen (met daarin o.a. een ander verhaal over plasproblematiek)

Informatie over het kinderboekje ‘ Koen de Wolkenvlieger’ waarin bedplassen centraal staat.

 

 

Een nieuwe vinding voor dames die nog steeds bang zijn om in het wild te plassen: ‘Ladybag’, mobiel toilet:

NU.nl/Ladybag

In Duitsland is deze week (sept. 2009) een draagbare wc geďntroduceerd, de ‘Ladybag’, een soort opvouwbare zak, in de vorm van een blad, die vrouwen zittend, staand of gehurkt kunnen gebruiken. Hiermee wordt voorkomen dat er over de schoenen wordt geplast. Het minitoilet bestaat uit een plastic zak met absorberende polymeren. De urine wordt daardoor omgevormd tot een gel, waardoor het niet meteen geloosd hoeft te worden. Ook ongewenste geurtjes worden verdreven. Het toilet kan in noodgevallen 1 liter urine absorberen. Het draagbare toilet is voor eenmalig gebruik. De kosten bedragen € 11,27 per drie draagbare toiletten.

 

 

 

© RHA Publishing, november 2008/toevoeging september 2009