“WERKEN MET VORIGE LEVENS IN OORLOGSTIJD”
INTERVIEW met Marianne Notschaele-den
Boer, dagblad BN/De Stem, april 2005
door Florence Imandt
Graven in een
‘onaf’ vorig leven
Door Florence Imandt - zaterdag 23 april 2005
Er zijn mensen die weliswaar na de Tweede Wereldoorlog
geboren zijn, maar toch last hebben van de gebeurtenissen. Niet omdat hun
ouders of grootouders de oorlog meemaakten, maar omdat ze zelf ‘in een vorig
leven’ in een concentratiekamp zaten of als Duits soldaat mensen vermoordden.
Met reïncarnatietherapie kunnen zulke herinneringen naar voren komen en een
plaats krijgen.
|
|
|
|
|
Een tricky onderwerp: oorlogsleed uit ‘een
vorig leven’ in verband brengen met psychische of lichamelijke problemen in het
hier en nu. Marianne Notschaele is zich als
reïncarnatietherapeute zeer wel bewust van de scepsis en gevoeligheid rond deze
thematiek. Toch zette ze een tijdje geleden de stap richting krant. Omdat ze
wil vertellen dat bepaalde onbegrijpelijke angst- of schuldgevoelens verholpen
kunnen worden door terug te gaan naar een vorig leven. Je moet dan natuurlijk
wel open staan voor – of zo je wilt geloven in – reïncarnatie. Want anders
wordt het niks. Maar net zoals er miljoenen mensen zijn die geloven in de
verrijzenis van Christus, zijn er wereldwijd ook zeer velen die ervan overtuigd
zijn dat de ziel bij het overlijden van een mens uit het lichaam treedt om op
zoek te gaan naar een nieuw omhulsel.
Trance
Voor Marianne is reïncarnatie een
vanzelfsprekendheid die nooit ter discussie stond. Van kinds af aan is ze erin
geïnteresseerd geweest en in 1992 ging ze er na een tweejarige opleiding
professioneel mee aan de slag. De Zundertse werkt in
een eigen praktijkruimte aan huis als regressie- en reïncarnatietherapeute.
„Met regressietherapie ga je via trance of hypnose terug in het verleden van
iemand. Dat kan gaan tot aan de periode dat iemand nog in de buik van zijn
moeder zat. Met reïncarnatietherapie ga je nog een stapje verder.“ Mensen
hebben duizenden vorige levens, zegt ze. „Die hebben niet allemaal heftige
impact op je huidige leven, maar je leert er wel van. Dat is in ieder geval de
bedoeling. Je krijgt pas problemen als een vorig leven niet goed afgerond is.
Als je bijvoorbeeld overleed op een moment van shock. Dat blijft in een volgend
leven doorjengelen.“
Totdat je dat onaffe probeert te verwerken.
En precies daarbij helpt Marianne. De meeste mensen die bij haar aankloppen,
komen voor regressie-sessies. Maar als gaandeweg de
gesprekken blijkt dat het niet om een jeugdtrauma gaat, zoals bijvoorbeeld
misbruik of een ongeval, wordt de stap naar een verder verleden gezet. Als de
cliënt dat tenminste wil.
Een vorig leven kan onaf zijn als je in een
concentratiekamp bent overleden. Of als je als soldaat in een loopgraaf bent
gesneuveld. Naar schatting zo’n vijftien procent van alle reïncarnatie-klanten
van Marianne en haar 250 Nederlandse collega’s worstelen met
oorlogsgebeurtenissen uit een vorig leven. Zo heeft ze een kind van vijf jaar
in therapie gehad dat etensresten in een koffertje onder haar bed verzamelde.
„De ouders vonden het raar, maar hadden er nooit over doorgevraagd. Ik ben met
haar gaan tekenen en plakken. Toen bleek dat ze dat koffertje steeds maar vulde
om te overleven. Ze is in een vorig leven op transport gezet, leefde een
tijdlang in de barakken van een kamp door haar eigen kostje bij elkaar te
scharrelen, maar overleefde de verschrikkingen uiteindelijk niet.“
Foto: gemaakt door Cor Viveen
Dieper
Hoe controleer je zo’n verhaal? „Dat doe ik
niet - al ben ik vaak wel nieuwsgierig - maar soms hebben mensen er zelf
behoefte aan. Met sommige mensen kom je op een dieper en gedetailleerder niveau
uit dan met andere. Ik heb een mevrouw in therapie gehad die zelf bewijs wilde.
Die wist tijdens een sessie naam, adres en leeftijd te noemen en is vervolgens
naar Westerbork gegaan om te kijken of die persoon bestaan heeft. En dat was
inderdaad zo.“
Marianne heeft niet alleen cliënten met slachtoffer-verledens. Er zijn ook mensen die worstelen met
enorme schuldgevoelens die ze niet kunnen verklaren en die in een vorig leven
‘aan de verkeerde kant’ stonden. „Een mevrouw die overdreven zorgzaam is,
nauwelijks haar stem durft te verheffen, superperfectionistisch in de
opvoeding, bang om fouten te maken. Zij herbeleefde - dat is iets anders dan
herinneren - tijdens sessies hier bij mij ervaringen als Duits soldaat die
stierf op het slagveld, een man die heel goed wist wat hij deed, flink meeliep
met de nazi-ideologie. Die vrouw probeerde dat onbewust te herstellen en kon
daardoor maar moeilijk een balans vinden in haar leven.“
Hoever je met iemand die in trance is,
teruggaat in een vorig leven, hangt af van wat de klant zelf wil, zegt
Marianne. „Je hoeft niet altijd heel erg de diepte in te gaan om iemand te
helpen. Hoe iemand overlijdt in detail bespreken is niet altijd in het belang
van de klant, dat kan heel heavy zijn, met veel pijn en tranen. Soms is het
aanstippen van bepaalde ervaringen al opluchtend genoeg. Maar sommige mensen
willen een vorig leven van a tot z zien en ervaren.“
Het is zaak, zegt de Zundertse
therapeute, om op tijd te stoppen en niet méér naar
boven te halen dan strikt noodzakelijk om iemands leven weer op orde te
krijgen. Want dat is tenslotte de bedoeling van de therapie. Even terug naar de
superbescheiden mevrouw die in een vorig leven Duits soldaat was. Zij kreeg van
Marianne Notschaele huiswerk mee om haar schuldgevoel
kwijt te raken.
Soldaat
„Ik liet haar onder meer brieven schrijven
aan de mensen die die soldaat iets had aangedaan en
aan hun nabestaanden. Tijdens een sessie vroeg ik haar waar ze (die soldaat
dus, F.I.) de meeste wroeging over had. Dat stukje soldaat in haar moest als
het ware kleiner en kleiner worden.“
Als een cliënt zich vervolgens kan losmaken
van dat vorig leven en de aandacht meer op het nu richt, zo is de gedachte, dan
is hij of zij een heel eind van de problemen af.
Terug naar beginpagina
met doorklikmogelijkheden naar voorbeeldverhalen uit
de prakijk mbt oorlogs-vorige levens.
Informatie over nieuw verschenen boek
(april 2009) 'Diehards in de war' met daarin vorige
levens van Nederlanders in oorlogstijd.
© RHA Publishing april 2009