Regressietherapie en geboorte
Relatie vader en puberzoon: “Doe dan wat!”
Uit de praktijk reïncarnatietherapie van Marianne Notschaele-den Boer
© Uitgeverij RHA Publishing
RELATIE VADER EN PUBERZOON: “DOE DAN WAT!”
Met Jacques, een
goede vriend van me, spraken we over zijn 14-jarige zoon Marijn(*1). Jacques
vertelde hoe het met zijn zoon ging op school: “Ik vind het lastig dat ik hem
telkens aan moet sporen. Marijn komt slecht in beweging, is ongemotiveerd.”
Marijn, een
pientere jongen, vergat proefwerken in zijn agenda te schrijven en vergat ze te
leren. Volgens Jacques maakte zijn zoon zich er gemakkelijk vanaf op school:
“Hij haalt slechte resultaten. Ik vind het vervelend dat ik er zo bovenop zit.
Ik snap dat mijn houding zo niet werkt. Wat kan ik anders doen?”
We bespraken hoe
moeilijk het is voor ouders om hun kinderen los te laten en om ze
verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen. ‘Er bovenop zitten’ werkt niet
altijd. Maar ja, hoe ga je er anders mee om?
Luisterend naar wat
Jacques over zijn houding ten opzichte van zijn zoon vertelde, ‘hoorde’ ik een
ander, ouder, verhaal. Een flink aantal zinnen, emotioneel uitgesproken,
hoorden volgens mij thuis bij de geboorte-ervaring van Marijn. Het was net of
Marijn -onbewust- geboortegebeurtenissen aan het herhalen was. Als een haperend
cdtje. En zijn vader reageerde daar weer op. Ook
onbewust.
Ik vroeg of Jacques
wat wilde vertellen over hoe de geboorte van zijn zoon was verlopen, 14 jaar
geleden. En bij het horen van gebruikte ‘weeënopwekkers’,
dacht ik: aha Marijn heeft ‘onthouden’, dat bij geboorte=leven ‘een zetje’
hoort om er te komen. Om er te komen in het leven, heeft hij aansporing nodig…
(van zijn vader bijvoorbeeld, die hem met zijn huiswerk achter de broek zit:
‘doe dan wat!’).
Snel schreef ik een
paar uitspraken op een notitieblaadje en gaf dit aan Jacques met het advies al
deze uitspraken eens te plaatsen rondom de geboorte van zijn zoon. Als hij
doorkreeg dat die zinnen in het verleden thuishoorden, zou hij vanzelf ’in het
hier en nu’ anders op zijn zoon reageren. Als Jacques het zelf begreep, kon hij
het daarna aan zijn vrouw uitleggen, en in een later stadium eventueel aan
Marijn.
Een paar weken
later mailde Jacques: “En toen vroeg je me ineens, vertel eens over de geboorte
van Marijn, hoe is dat gegaan? Waarbij je me vroeg
alles duidelijk stap voor stap te noemen. Toen schreef je de volgorde op en
legde je uit dat het niet altijd om een vorig leven gaat dat zich qua energie
herhaalt, maar dat dat ook met geboorte-energie kan
gebeuren.”
***
Hieronder het verhaal dat Jacques zelf verder uitwerkte. Hierdoor
begrepen zowel vader, moeder als Marijn, dat ze uit patronen konden stappen die
ze onbewust herhaalden. Dat onbewust herhalen gebeurt net zolang, totdat de
boodschap begrepen is en men ‘bewust is geworden’ dat het anders kan.
“Marijn
leeft, staat op eigen benen en gaat zijn eigen weg
De geboorte
van Marijn
Het is 26 mei 1995, precies één week voor de uitgerekende
geboortedatum. Op de ochtend van 26 mei verliest de moeder van Marijn een
beetje vruchtwater. Reden om de verloskundige te bellen, die vervolgens snel
komt. De moeder van Marijn heeft een hoge vliesscheur, welke vermoedelijk is
veroorzaakt door wat getrappel van die kleine beentjes en voetjes. Het
ziekenhuis wordt gebeld en wij gaan naar het ziekenhuis. Blij zitten we in de
auto. ‘Misschien krijgen we vandaag een kindje’, borrelt op. Beiden worden we
er heel blij van.
In het ziekenhuis gekomen worden we naar een kamertje
begeleid en wordt een apparaat aangesloten om weeënactiviteit te meten. Ondanks
de vliesscheur, gebeurt er weinig. De eerste drie dagen verlopen hetzelfde,
nagenoeg geen weeënactiviteit. Marijn wil er blijkbaar nog niet uit. Het is dat
weekend ook Pinksteren, er is dus weinig bezetting en we moesten er maar
rekening mee houden dat er tot na Pinksteren niet zoveel zal gebeuren vanuit
het ziekenhuis. Op zondag wordt besloten om maandag weeënopwekkers
toe te dienen. Eindelijk gaat er iets gebeuren, denkt de moeder van Marijn.
Het is dan 29 mei. Na drie dagen gaan ze eindelijk wat
doen. In de loop van de ochtend wordt het infuus aangebracht. Het wachten
begint en er komen flinke weeën op gang, maar zonder al te veel resultaat. Na
een dagje is er nog maar sprake van 4 centimeter ontsluiting. Ook het
zogenaamde ‘strippen’ stimuleert de ontsluiting niet echt verder en de baby
daalt nog steeds niet goed in. De dienstdoende arts, een zeer behouden man die
gelooft in de natuurlijke bevalling, stelt voor om een rustdag in te lassen
zodat de moeder weer wat op kracht kan komen. Daarmee gaan we niet akkoord en
er wordt besloten de volgende ochtend weer met de weeënopwekkers
verder te gaan.
Die ochtend is de moeder al vroeg wakker en ze wil niet
meer wachten. Ze belt de verpleging dat het infuus er wel weer aan kan. Rond 6
uur ’s ochtends wordt het infuus met weeënopwekkers
aangebracht. Er volgt weer een dag met flinke weeën, maar de baby drukt op het
bekken van de moeder, kan niet indalen en kan er dus op deze manier niet uit.
Door de weeën is de moeder niet meer in staat aan te geven dat de baby er
gewoon op deze manier niet uit kan. Rond etenstijd heeft Marijn in het
vruchtwater gepoept. Hij heeft het benauwd en moet dus snel geboren worden.
‘Gelukkig, nu moeten ze wel iets gaan doen’, denkt de moeder. Er is risico op
hersenbeschadiging en er moet dus snel iets gebeuren. Om 7 uur ’s avonds
dringen we aan op actie, maar omdat de arts gewoon naar huis is gegaan, moet
eerst iedereen worden opgeroepen.
Eindelijk is het zover, om half 9 is er overleg met de
arts. Hij wil nog steeds een natuurlijke bevalling, maar de moeder van Marijn
is resoluut. ‘Maakt me niet uit, er moet nu iets gebeuren. Doe wat!’
Uiteindelijk is er 3 tot 4 keer zo lang gewacht ten
opzichte van de norm, alvorens er iets gebeurt en er wordt ingegrepen. Er wordt
besloten tot een spoedkeizersnee en de operatiekamer wordt in gereedheid
gebracht. De weeën zijn ondertussen zo heftig geworden dat een ruggenprik niet
kan, dus dan maar een volledige narcose. Niet de voorkeursoplossing, maar op
dat moment wel de beste. De moeder maakt het niets uit, als hij er maar voor
twaalf uur ’s nachts uit is, zodat hij niet tegelijk met zijn oma jarig is.
Papa mag niet mee naar de operatiekamer en moet wachten. Marijn wordt op 30 mei
om 23.03 uur geboren en is een gezonde baby. Op de test die de kinderarts doet,
scoort hij een 10.
Marijn op het
voorgezet onderwijs
Marijn is nu 14 jaar oud. Na 8 jaar zonder inspanning de
basisschool te hebben doorlopen zit hij nu in VWO 2. Op de basisschool
verveelde hij zich al en kreeg op verzoek van ons, extra en uitdagend werk.
Alleen Marijn deed er niets mee, want dat werd hem niet verteld. De juffrouw
verwachtte dat hij er zelf wel mee aan de slag zou gaan en spoorde hem niet
aan.
In VWO 1 ging het ook zonder inspanningen redelijk
gemakkelijk en hij ging soepel over. Marijn is niet gewend zelf in actie te
komen, kan lastig plannen, heeft moeite met automatiseren en heeft veelvuldige
aansporing nodig. Via school wordt Marijn in mei getest, de zogenaamde
kwadrantenmethode. Hij is bovengemiddeld slim voor VWO, maar scoort tot op dat
moment onder gemiddeld voor VWO. Hij heeft voldoende zelfvertrouwen en een
positief zelfbeeld. Door de docenten wordt Marijn recalcitrant genoemd, hij
gaat zijn eigen gang, ook tegen de regels van school en instructies van de
leraren in.
De
geschiedenis herhaalt zich
Geboren worden gaat over kiezen voor het leven. Dezelfde
energie die Marijn tijdens zijn geboorte heeft ervaren, kan ook op andere
momenten in zijn leven terugkomen. Vaak zijn het situaties die vergelijkbare
omstandigheden kennen en daardoor een herkenning van de geboorte-energie
oproept.
·
Zo blij als de ouders waren toen Marijn werd geboren, zo blij
zijn ze nu dat hij leert op eigen benen te staan en voor het leven te kiezen.
·
Het heeft een lange tijd geduurd
tot er iets gebeurde in het ziekenhuis. Nu heeft het ook lange tijd geduurd tot
er iets gebeurde op school.
·
Zo spoorden de ouders van Marijn de
arts aan om iets te gaan doen. Diezelfde ouders sporen de leraren van Marijn en
Marijn aan iets te gaan doen.
·
Er was sprake van risico op
hersenbeschadiging als er niet snel ingegrepen zou worden nadat Marijn in het vruchtwater
had gepoept. Er was nu sprake van risico om niet naar VWO 3 te gaan en te
worden teruggezet, nadat Marijn niet zulke beste resultaten had geboekt. In
beide gevallen werd aangedrongen op actie.
·
De ouders hebben de arts in het
ziekenhuis dringend aangespoord echt in te grijpen om Marijn geboren te laten
worden. Diezelfde ouders hebben de beslissers van school nu dringend
aangespoord, echt in te grijpen en Marijn naar VWO 3 te bevorderen.
·
Er was sprake van een
spoedkeizersnee=spoedingreep. Nu moest ook ad hoc een interventie worden
gepland en een gesprek met de beslissers op school worden gevoerd =
spoedingreep.
·
Marijn is getest na zijn geboorte
door een kinderarts (specialist) en scoorde hoog. Alles functioneert zoals het
behoort. Marijn heeft in juni een psychediagnostische test gedaan onder
begeleiding van een team van psychologen (specialist) en scoorde hoog op gebied
van intelligentie.”
Het is mooi om op ‘twee niveaus te kunnen luisteren of zien’. Meestal
‘hoor’ ik het vorige-levensverhaal achter dat wat
iemand vertelt of ‘zie’ ik allerlei beelden uit voorbije levens. Ditmaal ging
het om geboorte-energie. (zie consult).
De kunst is, voor betrokkenen in kwestie, om storende, ‘oude’ energie
los te laten en in een juist kader te plaatsen. Wat hoort bij het verleden en
wat hoort werkelijk bij het heden? Als dat duidelijk is, lukt het betrokkenen
veelal anders tegen een situatie aan te kijken.
Het gaat inmiddels goed met Marijn op school. En zijn ouders laten hem
losser in zijn groei naar zelfstandigheid.
(*1) Namen zijn
gewijzigd om herkenning te voorkomen.
Met dank aan de ouders
van Marijn voor hun bijdrage.
Marianne Notschaele-den Boer
© RHA Publishing
In
mijn boek 'Diehards in de war' is een
verhaal opgenomen van 13-jarige Ferry (‘Hardcore bombardement’) die
onhandelbaar lijkt, maar blijkt te worstelen met een vorig leven. Ook
geboorte-invloeden komen hierbij aan bod.
Terug
naar beginpagina voor andere verhalen & boeken over vorige levens
____________________________________________________________________________________________________________
© RHA Publishing, oktober 2009